KATARZYNA MINKOWSKA

Katarzyna Minkowska – reżyserka i scenografka. Pokazywała swoje spektakle na: 7. Forum Młodej Reżyserii w Krakowie (nagroda ZAIKSu), Internationales Festival für Junges Theater FURORE 2018, Konfrontacjach Teatralnych w Lublinie, 8. Forum Młodej Reżyserii (nagroda Debiut TR), 42. Warszawskich Spotkaniach Teatralnych (2022), Kaliskich Spotkaniach Teatralnych (2022), Festiwalu Boska Komedia w Krakowie (2022), 5. Kieleckim Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym (2023), Festiwalu Dwa Teatry Sopot 2024, 28. Festiwalu Szekspirowskim 2024 w Gdańsku.
Jej wybrane spektakle to: “Judasz. Laboratorium epifanii” (X. Festiwal Nowe Epifanie, TR Warszawa), “STREAM” spektakl duetu Minkowska/Walesiak w TR Warszawa, “Cudzoziemka” w Teatrze Polskim w Poznaniu (2021), „Mój rok relaksu i odpoczynku” w Teatrze Dramatycznym w Warszawie (2022), „Kiedy stopnieje śnieg” w TR Warszawa (2024), “Burza. Regulamin wyspy” w Teatrze im. Jana Kochanowskiego w Opolu (2024)
Wybrane nagrody, które zdobyła: Forum Młodej Reżyserii w Krakowie 2018 – Nagroda Debiut TR, Złoty Yorick 2024 i Nagroda Dziennikarzy dla spektaklu „Burza. Regulamin wyspy”, Nagroda za reżyserię teatru telewizji na Festiwalu Dwa Teatry Sopot 2024 za spektakl, „Cudzoziemka”, Wyróżnienie im. Zygmunta Hubnera “Złoty Prolog” 2024 dla twórcy na początku drogi. Jest również stypendystką programu Młoda Polska 2021.

MATEUSZ PAKUŁA

Mateusz Pakuła – ur. w 1983 r., pisarz (prozaik, dramatopisarz), dramaturg, adaptator, reżyser teatralny i radiowy. Od dziesięciu lat prowadzi warsztaty i kursy dramatopisarskie. Absolwent dramaturgii na Wydziale Reżyserii Dramatu w PWST w Krakowie. Studiował polonistykę (specjalność wiedza o kulturze) na UJ oraz filozofię na UŁ.
Jako prozaik zadebiutował książką „Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję”, która została uznana za jedną z najciekawszych książek 2021 roku, otrzymała Nagrodę Krakowa Miasta Literatury UNESCO, Pióro Roku Debiut literacki 2021 i ArtRage Award, nominowana była do Odkryć Empiku, Nagrody Literackiej Gdynia i Nagrody Literackiej im. Witolda Gombrowicza (wyróżniona rezydencją w Vence), znalazła się także w finałowej piątce europejskiej nagrody Prix Grand Continent.
Spektakl na podstawie „Jak nie zabiłem…”, w adaptacji i reżyserii autora, został okrzyknięty najważniejszym spektaklem ostatnich sezonów, zdobył do tej pory ponad dwadzieścia nagród – zespołowych i indywidualnych, w tym czterokrotnie Grand Prix (m.in. Międzynarodowego Festiwalu Boska Komedia i Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej).
Poza „Jak nie zabiłem swojego ojca…” wydał sześć książek z dramatami: zbiór „Chaos pierwszego poziomu” (2020), „Wieloryb The Globe” (2016), zbiór „Panoptikos” (2015), dyptyk „Na końcu łańcucha” (2012) ), „Kowboj Parówka i trzy inne sztuki” (2012) oraz „Biały Dmuchawiec. Pięć sztuk teatralnych” (2010). Ponadto jego sztuki są regularnie publikowane w miesięczniku „Dialog”. Tłumaczono je na angielski, niemiecki, czeski, hiszpański, węgierski i ukraiński.
W Teatrze Łaźnia Nowa na podstawie tekstów Pakuły zrealizowano spektakle „Wejście smoka. Trailer” (reż. Bartosz Szydłowski), „KonradMaszyna” (reż. Bartosz Szydłowski), „Smutki tropików” (reż. Paweł Świątek), „Kowboj Parówka” (reż. Wiktor Loga-Skarczewski) i „Wieloryb The Globe” (reż. Eva Rysová). Spektakl „Pluton p-brane”, którego premiera miała miejsce w 2018 roku na deskach Łaźni Nowej, był jego debiutem reżyserskim. Do ostatnich realizacji reżyserskich Mateusza Pakuły należą również m.in. „Jungle people” (Teatr Animacji w Poznaniu), „Chaos pierwszego poziomu” (Stary Teatr w Krakowie), „Lem vs. P.K. Dick” (Teatr Łaźnia Nowa) czy „Złote Płyty” (Teatr Muzyczny Capitol).
W 2024 roku ukazała się „Skóra po dziadku” – jego druga książka prozatorska, w przygotowaniu jest trzecia – powieść dla młodzieży pt. „Sprawa Świętego Jogurta”.

TOMASZ FRYZEŁ

Tomasz Fryzeł – ur. 1994 r., absolwent Wydziału Reżyserii Dramatu w Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie oraz Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Studiował literaturę francuską na Université Paris Sorbonne. Wyreżyserował „Ciemności kryją ziemię” na podstawie powieści Jerzego Andrzejewskiego (adaptacja: Piotr Froń, Teatr Wybrzeże) „Gości Wieczerzy Pańskiej” Ingmara Bergmana (adaptacja: Piotr Froń, Nowy Teatr w Warszawie), „Tajemniczy ogród” (adaptacja: Mira Mańka, Teatr Łaźnia Nowa) oraz „Milczenie” (tekst: Zuzanna Bojda, Teatr Polski w Bielsku Białej). Debiutował przedstawieniem „Bezpieczne miejsce” (tekst: Piotr Froń, Teatr Łaźnia Nowa), które zostało wyróżnione podczas 14. Festiwalu Boska Komedia oraz w ramach nagrody Debiut TR podczas 10. Forum Młodej Reżyserii, a także zostało pokazane w 12 miejscowościach w ramach programu Teatr Polska.

MAŁGORZATA WDOWIK

Małgorzata Wdowik – Studiowała reżyserię teatralną na Akademia Teatralna im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie oraz jest absolwentką wiedzy o teatrze na Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Odbyła roczne stypendium naukowe w Theater Institute w Giessen, na wydziale Choreography and Performance. Reprezentantka Polski na Prague Quartiennale’15 z projektem “The boundaries of landscape” (projekt został nominowany do nagrody Promising Student Talent). Kolejna odsłona tego projektu, “If you lived here” została wyprodukowana i zaprezentowana w Mousonturm we Frankfurcie. Wraz z kolektywem K.A.U zrealizowała projekt “Transit Monumental” w ramach festiwalu SpielArt. Ich wspólny projekt “Fiasko” został nagrodzony niemieckim stypendium Doppelpass, a jego finał miał miejsce w marcu 2018 w Staatstheater Darmstadt. W TR Warszawa zrealizowała spektakl “Piłkarze”, który dostał główną nagrodę na Festiwalu Młodej Reżyserii w Krakowie, a także “Strach” (2018). W sezonie 2016/2017 wyreżyserowała “Dziewczynki” w Teatr Studio, a w 2018/2019 zrealizowała “Gniew” – drugą część trylogii dotyczącej reprezentacji emocji w teatrze. W Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie zrealizowała spektakl “Głębiej”, a w lutym 2021 w Nowy Teatr w Warszawie “Wstyd”. Ukończyła studia w DAS Theatre w Amsterdamie projektem “She was a friend of someone else”.

WOJTEK RODAK

Wojtek Rodak – reżyser teatralny, autor prac z pola sztuk performatywnych, absolwent reżyserii teatralnej w AST w Krakowie oraz produkcji filmowej w Szkole Filmowej w Łodzi. W 2020 roku zadebiutował spektaklem „Żeglarz” J. Szaniawskiego w Teatrze Dramatycznym w Wałbrzychu. Został laureatem nagrody „Debiut TR” podczas 10. Forum Młodej Reżyserii i w 2022 roku zrealizował spektakl „Tom na wsi” w TR Warszawa. W tym samym roku reżyserował partycypacyjny projekt „Praktyka widzenia” z udziałem osób z dysfunkcją wzroku w Teatrze Nowym w Łodzi, a wraz z Szymonem Adamczakiem zrealizował spektakl „Kolorowe sny” w Teatrze Polskim w Poznaniu z udziałem queerowej młodzieży. Jego debiutancki tekst dramatyczny „cHIMera” został wyróżniony w 2. edycji AURORY. Nagrody Dramaturgicznej Miasta Bydgoszczy i jako czytanie performatywne miał swoją prapremierę podczas Criminal Queerness Festival w Nowym Jorku w 2023 roku. W 2024 roku w Narodowym Starym Teatrze zrealizował spektakl „Dzieje grzechu” na motywach powieści S. Żeromskiego, a następnie poruszający temat awansu społecznego spektakl „Skok wzwyż” w Teatrze Dramatycznym w Warszawie.