Ewelina Marciniak studiowała Europeistykę i Teatrologię na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz Reżyserię na Akademii Teatralnej w Krakowie. Od 2008 roku reżyseruje w najważniejszych polskich teatrach, za swoje prace otrzymała liczne nagrody, m.in. w 2016 roku „Paszport Polityki” za rozmach inscenizacyjny oraz eksplorowanie tematu kobiet w męskim świecie teatru.

Oprócz sztuk współczesnych autorów, takich jak Roland Schimmelpfennig, Nis-Momme Stockmann i Elfriede Jelinek, adaptowała na scenę także powieści, m.in. „Portret damy” Henry’ego Jamesa oraz „Mapa i terytorium” Michela Houellebecqa. W swoich inscenizacjach poszukuje nowych form narracyjnych dla tematów politycznych i historycznych, łącząc je z muzyką i choreografią.

W styczniu 2018 roku zadebiutowała w Niemczech „Senem nocy letniej” w Teatrze we Fryburgu Bryzgowijskim. W sezonie 2019/2020 w hamburskim Thalia Theater wyreżyserowała adaptację powieści Szczepana Twardocha „Król” (niem. „Der Boxer”), za co w 2020 roku otrzymała najważniejszą niemiecką nagrodę teatralną DER FAUST. W sezonie 2020/2021 powróciła do Thalia Theater, gdzie zrealizowała niemieckojęzyczną prapremierę „Ksiąg Jakubowych” Olgi Tokarczuk. W 2022 roku jej inscenizacja “Dziewicy Orleańskiej”, zrealizowana w Teatrze Narodowym w Mannheim, została zaproszona na prestiżowy przegląd najważniejszych niemieckojęzycznych produkcji teatralnych – Theatertreffen w Berlinie. Jej trzecia produkcja w Thalia Theater, „Ifigenia”, znalazła się w programie Festiwalu w Salzburgu. W 2023 roku zrealizowała „Projekt Tove” na podstawie „Trylogii kopenhaskiej” Ditlevsen w Schauspiel Frankfurt oraz „Genialną przyjaciółkę” Eleny Ferrante w Thalia Theater.

W 2021 roku zadebiutowała w operze, inscenizując „Złoto Renu” w Operze w Bernie (Bühnen Bern), gdzie do 2025 roku zrealizuje całą wagnerowską tetralogię „Pierścień Nibelunga”. Adaptacją bestselerowej powieści Ottessy Moshfegh „Mój rok relaksu i odpoczynku” zainaugurowała otwarcie sezonu artystycznego 2024/2025 w Schauspiel Graz. Obecnie we Frankfurcie pracuje nad „Wielkim Gatsbym” według Francisa Scotta Fitzgeralda.

PAWEŁ DEMIRSKI

Fot. archiwum artysty

Paweł Demirski to dramatopisarz, scenarzysta, reżyser, jeden z najważniejszych autorów współczesnego teatru polskiego.

Studiował dziennikarstwo na Uniwersytecie Wrocławskim; w 2003 roku uczestniczył w programie International Residency. Podczas londyńskiego stypendium w Royal Court Theatre brał udział w zajęciach Martina Crimpa, Harolda Pintera, Petera Gilla i Davida Hare’a. Instytucja ta określa się jako teatr dramatopisarzy i słynie z wystawiania zaangażowanych dzieł komentujących bieżące wydarzenia.

W latach 2003–2006 był kierownikiem literackim Teatru Wybrzeże w Gdańsku, gdzie realizował m.in. projekt artystyczno-społeczny pod hasłem Szybki Teatr Miejski. W jego ramach wystawiano jednoaktówki, które poruszały aktualne tematy społeczne, częstokroć bazując na materiałach dokumentalnych.

Pierwszą autorską wystawioną sztuką Demirskiego było “From Poland with Love” w reżyserii Michała Zadary (2005), w której dramatopisarz przyglądał się sytuacji emigrujących na Zachód młodych Polaków. W tym samym premierę miał “Wałęsa. Historia wesoła, a ogromnie przez to smutna”, również wyreżyserowany przez Zadarę.

Wspólnie z reżyserką Moniką Strzępką stworzył jeden z najbardziej znanych duetów w polskim teatrze, działający przez kolejnych kilkanaście lat. Ich pierwszym wspólnym spektaklem były “Dziady. Ekshumacja” (2007). W 2011 roku Demirski i Strzępka zostali wyróżnieni Paszportem Polityki za konsekwentnie rozwijany projekt teatru krytycznego, za odwagę mówienia więcej i ostrzej, niż chcielibyśmy usłyszeć oraz za żywiołową teatralność łamiącą bariery “dobrego smaku” na rzecz “dobrego myślenia”.

W 2021 roku wydawnictwo Narodowego Starego Teatru opublikowało “Teksty dla (Starego) Teatru” – zredagowany przez Agatę Dąbek zbiór pięciu dramatów Demirskiego zrealizowanych na scenach NST zawierający także trzy rozmowy pogłębiające lekturę tekstów.

Także w 2021 roku Demirski zadebiutował jako reżyser, wystawiając w poznańskim Teatrze Polskim dramat “4.48 PSYCHOSIS” Sarah Kane (w teatrze instytucjonalnym ten tekst inscenizował jedynie Grzegorz Jarzyna). (biogram na podstawie informacji z portalu Culture.pl)

DOMINIKA BEDNARCZYK