Konkursowe słuchowiska radiowe nowością festiwalu

19. Festiwal „Interpretacje” oferuje swoim widzom nie tylko spektakle konkursowe żywego planu oraz spektakle mistrzowskie. W jego programie znalazło się także miejsce na konkursowe spektakle telewizyjne oraz słuchowiska Teatru Polskiego Radia. Najlepsi młodzi reżyserzy tychże zostaną nagrodzeni w osobnym konkursie. Kuratorem sekcji spektakli telewizyjnych jest Wojciech Majcherek, zaś kuratorem słuchowisk – Janusz Kukuła, który zaprosił do udziału w konkursie pięć realizacji młodych twórców. 1. Stanisław Wyspiański: „Warszawianka” – reżyseria Wawrzyniec Kostrzewski W Teatrze Polskiego Radia, oprócz nieustannego poszukiwania nowych tekstów, nowych autorów, stale wracamy też do klasyki. Słuchowisko według jednego z ważniejszych dramatów polskich wyreżyserował wybijający się reżyser młodszego pokolenia. Nie był tu w opozycji do tradycji inscenizacji Wyspiańskiego. Spróbował odczytać w tekście nie tylko dramat opisywanej chwili, ale też motywacje psychologiczne bohaterów, tragizm sytuacji historycznej, krytyczne konotacje polityczne sugerowane przez autora. Powstało słuchowisko surowe i prawdziwe. Reżyser jest tu uważnym czytelnikiem słów poety. 2. Franciszek Bohomolec: „Małżeństwo z kalendarza” – reżyseria Jarosław Tumidajski Zupełnie inne spojrzenie na dawny tekst. Znana już chyba wyłącznie badaczom literatury XVIII-wiecznej komedia Bohomolca stała się dla Jarosława Tumidajskiego trampoliną do opowiedzenia o współczesności. W zabawny sposób reżyser pokazuje, jak współczesne „hipsterstwo” jest bliskie opisywanym przez autora zachowaniom tzw. elit dawnego społeczeństwa. Jest to mądra komedia z dobrze prowadzonymi aktorami. 3. Weronika Murek: „Uprawa roślin południowych metodą Miczurina”- reżyseria Julia Mark Autorka użyczyła tekstów i wątków ze zbioru opowiadań, który kilka lat temu przyciągał uwagę czytelników, a młoda reżyserka ułożyła z niesfornej literatury scenariusz nad wyraz spójny, choć groteskowy w stylu. Bohaterką jest dziewczyna, która przeżyła…własną śmierć. A może to tajemniczy narrator tego świata każe nam stanąć ponad zdroworozsądkowym postrzeganiem zjawisk i spojrzeć – trochę jak u Schulza – pod podszewkę rzeczywistości? Wtedy śmierci po prostu może nie być. Zarówno autorka, jak i reżyserka prowadzą nas w krainę myślenia poetyckiego w okrutny chwilami świat ludowej magii i fantastycznej wyobraźni. 4. Michał Zdunik: „Gate 0” – reżyseria Michał Zdunik Radiowy debiut młodego reżysera po Akademii Teatralnej, autora scenariuszy realizowanych już w Polskim Radiu. „Gate 0”to historia pozornie zwykłej, samolotowej podróży, która dzieje się jednak na bardzo dziwnym lotnisku. Powracają głosy tych, którzy dawno odeszli, przychodzą wspomnienia, brzmią niepokojące, trudne do wyjaśnienia komunikaty lotniczej obsługi. Jaka to podróż, jaki kierunek i cel drogi? Sen to czy jawa, rzeczywistość czy tylko mgliste, nierealne obrazy? 5. Tamara Antonijević: „Pewnego dnia wszystko to zmieści się w mniejszej torebce” (przekład: Aleksandra Jakubczak – reżyseria: Małgorzata Wdowik „Pewnego dnia wszystko to zmieści się w mniejszej torebce” jest słuchowiskiem zrealizowanym wspólnie z Instytutem Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego. Poetycki tekst napisała serbska autorka Tamara Antonijević, oprawę muzyczną przygotował ceniony niemiecki kompozytor młodego pokolenia Ole Hübner, a całość wyreżyserowała Małgorzata Wdowik. To opowieść o dzisiejszym świecie zdominowanym przez technologię. Wszystko, co wprowadzamy do sieci – każdy obraz, głos, nasze myśli i marzenia – może już do skończenia świata krążyć w jakichś „chmurach”. I świadczyć o nas – dobrze lub źle. Słuchowisko nie ma klasycznej fabuły, to raczej seria obrazów poetyckich wywoływanych dźwiękiem – ludzkim głosem, głosem syntezatora mowy (który może kiedyś zastąpi nasz głos w mediach?), nagranymi dźwiękami świata i niepokojącą muzyką. Wrażenie sugestywnej niecodzienności potęguje użyta przez reżysera dźwięku Andrzeja Brzoskę specjalna technika nagrywania – technika binauralna. Do prawidłowego odbioru efektu konieczne są słuchawki.