Fot. Michał Szlaga
Rudolf Zioło – reżyser teatralny. Od 1982 do 1986 roku był związany z krakowskim Teatrem im. Słowackiego, w którym debiutował sceniczną adaptacją powieści „Psie serce” Michaiła Bułhakowa.
W 1986 roku na 12 lat związał się ze Starym Teatrem w Krakowie, gdzie zrealizował m.in. Republikę marzeń Brunona Schulza (1987), Księżniczkę Turandot Carlo Gozziego (1990), Sen nocy letniej (1992) i Burzę (1997) Williama Szekspira oraz Reformatora Mykoły Kulisza (1995).
Kolejną sceną, z którą związał swoje teatralne losy, był Teatr Powszechny w Warszawie, gdzie realizował zarówno klasykę – m.in. Wujaszka Wanię Antoniego Czechowa i Biesy Fiodora Dostojewskiego, jak i literaturę najnowszą, m.in. Inne rozkosze Jerzego Pilcha. Po repertuar współczesny chętnie sięgał pracując z gdańskim zespołem Teatru Wybrzeże, przygotowując m.in. Noże w kurach Davida Harrowera (2003), Bash Neila LaBute’a (2004) oraz Orkiestrę Titianic Christo Bojczewa (2007). W Teatrze Wybrzeże wyreżyserował też Wesele Stanisława Wyspiańskiego (2005).
Współpracował także z innymi polskimi scenami: kaliskim Teatrem im. Bogusławskiego, Teatrem Polskim we Wrocławiu, Teatrem Śląskim w Katowicach czy Operą Krakowską. Swoim doświadczeniem i wiedzą dzielił się ze studentami, prowadząc zajęcia na Wydziale Reżyserii w krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej.
